Zaterdagmiddag moest het team van Joris Zandbergen het in Zwolle voor het kampioenschap in de Promotie Divisie dames basketbal opnemen tegen Jolly Jumpers.
In de competitie had DAS tweemaal verloren van het sterke collectief uit Tubbergen en de vraag was of het nu -in de belangrijkste wedstrijd van het seizoen- beter voor de dag zou komen. Nou: nee..... JJ kwam veel beter uit de startblokken en het spel van DAS stak daar wel erg schril bij af.
Na het eerste kwart stond er al 20-8 op het scorebord en toen JJ vervolgens uitliep naar 32-8 keken de tientallen meegereisde DAS-supporters elkaar vertwijfeld aan: waar gaat dit eindigen?
Gelukkig kon DAS in het restant van kwart twee een 6-15 run plaatsen zodat de rust inging bij 38-23. Teveel speelsters van de Delftse blauwen bleven echter onder hun niveau en zodoende lukte het niet om het gat te dichten. Vooral ook omdat JJ wel goed bleef basketballen. Ook in kwart drie kon het verder uitlopen (52-34) en de rode brigade op de tribune begon er steeds meer vertrouwen in te krijgen dat de beker mee naar Tubbergen zou gaan. (Ook in aantallen supporters stond JJ op winst).
Bij 68-47 kwam er een einde aan deze finale en was er grote vreugde in het rode kamp en teleurstelling -en berusting- in het blauwe kamp. Weer verloren van dit betere team en dus naar huis met de zilveren medailles. Maar ook met een katerig gevoel omdat DAS ver onder haar nivo bleef. Maar die tweede plek is natuurlijk goed en het team kan daarom toch terugkijken op een mooi seizoen. Volgend seizoen pakken we de draad weer op bij DS1 in een andere hal.
In de competitie had DAS tweemaal verloren van het sterke collectief uit Tubbergen en de vraag was of het nu -in de belangrijkste wedstrijd van het seizoen- beter voor de dag zou komen. Nou: nee..... JJ kwam veel beter uit de startblokken en het spel van DAS stak daar wel erg schril bij af.
Na het eerste kwart stond er al 20-8 op het scorebord en toen JJ vervolgens uitliep naar 32-8 keken de tientallen meegereisde DAS-supporters elkaar vertwijfeld aan: waar gaat dit eindigen?
Gelukkig kon DAS in het restant van kwart twee een 6-15 run plaatsen zodat de rust inging bij 38-23. Teveel speelsters van de Delftse blauwen bleven echter onder hun niveau en zodoende lukte het niet om het gat te dichten. Vooral ook omdat JJ wel goed bleef basketballen. Ook in kwart drie kon het verder uitlopen (52-34) en de rode brigade op de tribune begon er steeds meer vertrouwen in te krijgen dat de beker mee naar Tubbergen zou gaan. (Ook in aantallen supporters stond JJ op winst).
Bij 68-47 kwam er een einde aan deze finale en was er grote vreugde in het rode kamp en teleurstelling -en berusting- in het blauwe kamp. Weer verloren van dit betere team en dus naar huis met de zilveren medailles. Maar ook met een katerig gevoel omdat DAS ver onder haar nivo bleef. Maar die tweede plek is natuurlijk goed en het team kan daarom toch terugkijken op een mooi seizoen. Volgend seizoen pakken we de draad weer op bij DS1 in een andere hal.