* Op de website van de NBB troffen wij een artikel aan m.b.t. het 50-jarig bestaan van DAS: klik hiervoor op de link hieronder:
https://www.basketball.nl/…/jubilaris-das-en-nino-neeleman-…
* De complete tekst die Jaap van der Put namens de NBB tijdens het DAS Lustrum Ball uitsprak vind je onderaan dit artikel. Bijgevoegd de foto's van het beeldje en de drie speciale 'jubileum-ballen' die hij DAS overhandigde.
"Beste basketballers van DAS, vrienden, familie, genodigden en overige aanwezigen
Namens de Nederlandse Basketbal Bond feliciteer ik een ieder van harte met dit prachtige jubileum van 50 jaar. Een echte topprestatie waar we met elkaar ook even officieel stil bij moeten staan. Dat is dan wel een beetje tegen jullie principes denk ik, want zoals ik en velen met mij de Delftse All Stars (DAS) ervaren hebben is er altijd beweging gewenst. Niet alleen in de zaal, maar ook in het clubhuis / de kantine of aan de vergadertafel. Altijd in beweging willen blijven en zeker niet stil blijven staan, zit in de aard van de mensen uit Delft. Het is tenslotte niet voor niks ook een leuze van de gemeente: ‘Delft stad in beweging’.
DAS gestart in het Stanislas-college waar de heer Gerard Koperdraat leraar lichamelijke opvoeding het initiatief nam om voor burgers een basketbalvereniging op te richten samen met de heer Maas. Er waren meerdere studentenclubs zoals Punch, Arriston en Achilles. Ook niet studenten hadden echter recht op een basketbalvereniging en die kregen ze op 1 augustus 1968. De sporthal aan de Steenwijklaan in Den Haag was de eerste wedstrijdzaal waar kleine mannen met een zoneverdediging probeerden wedstrijden te winnen. Begin jaren zeventig begint ook de damestak. Na 5 jaar was DAS gegroeid naar 100 leden waarvan vele leden door o.a. Punch in die tijd het professionele basketbal steeds meer op het netvlies kregen. Die horizon zorgde van 1974 voor de nodige impulsen in sporthal Brasserskade. Natuurlijk was de hal belangrijk maar voor elke vereniging is een eigen clubhuis toch wel het hart van waar met de juiste vrijwilligers een grote verbondenheid en betrokkenheid werd gecreëerd. DAS groeide en groeide maar door. Dat gaf ook wat problemen, want het nodige kader was er door een geringere groep volwassenen niet altijd binnen de club. Gelukkig konden studenten ALO in de nabijheid van Delft uitkomst bieden. Zowel aan de mannen als aan de vrouwenkant ging het niveau en de intensiteit omhoog. Jeugdteams speelden al snel in het rayon. Die opwaartse lijn ging uiteindelijk zo goed dat meerdere teams landelijk gingen spelen, niet alleen bij de jeugd maar ook bij de senioren waarbij ook de eredivisie bij vrouwen en mannen vele jaren in beeld was. Toon van Helfteren en Charis Sideris waren de coaches waarmee op dat niveau gespeeld en getraind werd en vele vertrouwde gezichten uit die tijd zijn nu nog regelmatig bij DAS te vinden. Kijk maar eens om u heen wie u allemaal ziet staan. De huidige club zou best wat van deze coryfeeën weer actief op de club hebben. Hoewel er ruim 40 jaar lang van de Brasserskade gebruik is gemaakt, was men niet altijd even positief over de locatie. Bleven jongeren wel de weg naar de Bras vinden, mede omdat de Bras destijds aan de rand van de gemeente lag. Door de vele activiteiten binnen en buiten de club bleef DAS echter voor jong en minder jong (of is het gewoon oud) aantrekkelijk. Het bouwen aan de club of ontwikkelen ervan zat niet alleen bij de sponsoren (bouw of computer gerelateerd) in de genen maar ook bij de basketballers zelf. Een levend clubblad met regelmatig het nodige nieuws en een redactie die wist van aanpoten. Een club in beweging met de nodige activiteiten en feesten in het clubhuis waar de derde helft op het vierde veld tot in de late uurtjes vaak doorging. Menigeen schoof na twaalven nog wel eens aan. Dat zette zich ook door na de jaren 80 waar de sportieve successen zich opstapelden. Het jeugdkamp was bij DAS al snel een vaste traditie waar vele sporters jaarlijks naar uitkeken en ook pleintjes basketbal werd in Delft opgestart. Daarnaast kwam er een rolstoeltak bij binnen de club waardoor valide en minder valide onze mooie sport maar vooral ook elkaar steeds meer zijn gaan waarderen. DAS was
en is een hechte familie geworden van vele gezinnen die met elkaar via hun liefste sport elkaar elke week 1 of meerdere keren ontmoeten en daarbij zowel op sportief vlak als op sociaal vlak het leven met elkaar delen. De recente verhuizing uit de Brasserskade na ruim 40 jaar is natuurlijk nog wel even wennen. Het nieuwe onderkomen in Scholencombinatie Delfland is niet direct na zo veel jaar je thuis. Zeker niet als daarbij ook nog uitgeweken moet worden naar een tweede locatie sporthal Piet Vink. Deze club met ruim 300 leden kan echter best tegen een stootje. Dat heeft het verleden wel bewezen waardoor DAS nog steeds behoort tot een van de grotere en actievere clubs binnen de bond. De afgelopen 10 jaar zijn het vooral de dames geweest die op landelijk niveau met als belangrijkste prestatie het spelen om het landskampioenschap tegen Den Helder in 2009 de vereniging op het hoogste niveau grote glans gaf. Het streven naar ontwikkeling blijft een fijne karaktertrek die ook nu bij de vele teams waar te nemen is. Competitie spelend met 27 teams en uitkomend in de landelijk promotiedivisie bij de dames en de eerste divisie bij de heren met een U22 in de tweede divisie en voor de 270 andere leden voor elk wat wils want we zijn tenslotte allemaal sterren hier bij DAS. Met het gelijknamige zwart witte gestreepte dier in het vernieuwde logo (inmiddels weer de originele kleuren wit en blauw) gaan we samen met jullie ook de komende jaren nog veel basketbalontwikkeling en plezier maken. In een nieuwe burcht die hopelijk snel weer als thuis voelt en waarbij jullie familie het leven en de sport met elkaar blijven delen. In blijvende beweging door de actieve vrijwilligers die jullie rijk zijn. Houd Delft en omstreken als territorium en zorg in samenspraak met de gemeente voor de juiste keuzes. Een gemeente die hopelijk beseft dat je een sportvereniging niet zijn ziel moet afnemen door een clubhuis/kantine op te doeken, een gemeente die er in de nabije toekomst alles aan zal doen om deze mooie club een onderkomen te geven (met eigen kantine) waar alle teams doordeweeks kunnen trainen. Die horizon hoop ik snel weer van de voorzitter te horen, om straks via smaragd naar een diamanten jubileum door te groeien. Nogmaals van harte gefeliciteerd en heel veel lof voor al die vrijwilligers die dit de afgelopen jaren zo voor elkaar hebben gebracht. Daar hoort uiteraard ook een kleinigheid bij die ik graag wil overhandigen aan de huidige voorzitter van de club de heer Rienk Bijlsma."
