GEFELICITEERD
Wat lezen we daar op de website van de NBB.....
De ‘Verenigingsscheidsrechter van het jaar’ is bekend. Nino Neeleman van DAS kreeg veruit de meeste stemmen (53 procent) bij de online verkiezing die de NBB tijdens de Week van de Scheidsrechter heeft georganiseerd. Hij hield Theo Deekens (Assist), Dzevad Sakicâ (Marathon), Remy Veldkamp (High Five) en Floris van der Voet (BS Leiden) achter zich. Deze vijf waren na een uitgebreide voorselectie de vijf overgebleven kandidaten.
Nino Neeleman is een jonge enthousiaste scheidsrechter bij basketbalvereniging DAS uit Delft en is daarnaast ook trainer/coach van een U12-team. Neeleman speelt zelf rolstoelbasketbal bij Arrows ’81 uit Rotterdam, volgt ook nog de BS3-opleiding van de NBB en is volgens DAS-voorzitter Rienk Bijlsma ‘een echt verenigingsmens’.
MOOI VERHAAL
Bijlsma is dan ook een en al trots dat Neeleman de verkiezing heeft gewonnen. “Want achter Nino zit eigenlijk een heel mooi verhaal. Hij speelt rolstoelbasketbal bij Arrows en is op een gegeven moment naar ons toegekomen met de vraag of hij iets bij onze club kon gaan doen, bijvoorbeeld fluiten. Daarna is hij ook een jeugdteam gaan coachen en dat heeft weer geleid tot contact met zijn club Arrows. Daar willen ze zich graag bij een ‘gewone’ basketbalclub aansluiten en weg uit het hoekje van revalidatiecentra. Wij staan daar ook heel positief in. Waarom worden we niet één verenging, waar iedereen zijn plek heeft? Het is geweldig om te zien hoe Nino een U12-team coacht en in zijn rolstoel met veel autoriteit valide wedstrijden in goede banen leidt. In beide ledenvergaderingen is positief gereageerd op een samengaan van onze verenigingen. Er zijn nog wel wat haken en ogen, maar de intentie is er en mijn verwachting is dat de fusie over een jaar een feit kan zijn. Je kunt zeggen dat Nino daarbij als bruggenbouwer heeft gefungeerd. Ik hoop dat dit een mooie inspiratie voor anderen is.”
VEREERD
De 28-jarige Neeleman zelf voelt zich vereerd met zijn uitverkiezing. “Ik had het niet verwacht. Ik ken een paar van de andere kandidaten en die zouden het ook verdiend hebben. Waarom ik het ben geworden? Omdat ik als scheidsrechter heel eerlijk en oprecht ben. Het maakt niet uit dat ik mijn wedstrijden in een rolstoel fluit. Ik heb nog nooit een valide basketballer raar zien opkijken, ze houden zich ook niet in naar mij toe en eerlijk gezegd vind ik dat wel fijn. Dat ik me destijds bij DAS heb gemeld, komt omdat ik meer wilde fluiten dan bij Arrows kon. Ik woon bij DAS in de buurt. Zo is het allemaal gekomen.”
Hier het bericht overgenomen uit de Delftse Post.